بررسی تأثیر آموزش سامانه فرماندهی حادثه بیمارستانی بر میزان آمادگی پرسنل پرستاری بیمارستان‌های نظامی شهر مشهد در مقابله با حوادث هسته‌ای

مقدمه: با توجه به نقش اساسی پرستاران در مواجهه با حوادث هسته‌ا‌ی، ارتقاء سطح آمادگی آنان در مواجهه با این رویدادها ضروری است. امروزه اغلب کشورها از سامانه فرماندهی حادثه به عنوان مدل فرماندهی، نظارت و هماهنگی منابع و نیروی انسانی در بحران‌ها استفاده می‌نمایند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش سامانه فرماندهی حادثه بیمارستانی بر میزان آمادگی پرسنل پرستاری بیمارستان‌های نظامی شهر مشهد در مقابله با حوادث هسته‌ای انجام شده است. مواد و روش‌ها: این پژوهش، از نوع نیمه تجربی است که در سال 96 -1395 در بیمارستان‌های نظامی شهر مشهد با مشارکت 83 نفر از پرستاران به روش تخصیص سرشماری در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. کارگاه مدیریت بحران در حوادث هسته‌ای گروه آزمون، در طول دو روز اجرا شد. قبل و یک هفته و یک ماه پس از اجرای برنامه پرسشنامه محقق ساخته در اختیار گروه آزمون و کنترل قرار گرفت. سپس داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی و با نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و سطح آمادگی قبل از مداخله اختلاف معناداری نداشتند (0/05‌P>). آزمون آنوای اندازه‌های تکراری اختلاف معنی‌داری را در نمره کل آمادگی گروه آزمون در مرحله قبل از مداخله (24/51 ± 114/54)، یک هفته (17/1 ± 165/47) و یک ماه (16/7 ± 170/23) بعد از مداخله نشان داد (0/001‌P<). در حالی که این آزمون در نمره کل آمادگی گروه کنترل در مرحله قبل از مداخله (29/33 ± 134/83) یک هفته (20/1 ± 144/88) و یک ماه (19/21 ± 151/64) بعد از مداخله اختلاف معنی‌داری را نشان نداد (0/05‌P>). بحث و نتیجه‌گیری: به‌کارگیری سامانه فرماندهی حادثه بیمارستانی در ارتقاء آمادگی پرستاران در مقابله با حوادث هسته‌ای مؤثر می‌باشد.